
Το Kinzo, το βερολινέζικο αρχιτεκτονικό γραφείο που ιδρύθηκε το 2005 από τους Chris Middleton, Karim El-Ishmawi και Martin Jacobs, διαβάζει τους πελάτες του σαν ανοιχτό βιβλίο –κι αυτό δεν είναι κακό μιλώντας έναν από τους πιο πρόσφατους απ’ αυτούς, το Γερμανικό εκδοτικό οίκο Suhrkamp. Η ανάπτυξη μιας βαθιάς κατανόησης των ιδιαίτερων απαιτήσεων του πελάτη είναι το κλειδί της φιλοσοφίας του Kinzo καθώς και της ολιστικής προσέγγισης που εφαρμόζει για την αρχιτεκτονική εσωτερικών χώρων και το σχεδιασμό. Μιλήσαμε με δύο από τους ιδρυτές του, τον Chris και τον Karim, σχετικά με το έργο Suhrkamp στην καρδιά του Βερολίνου, καθώς και το όραμά τους για το μάλλον του σχεδιασμού γραφείων.
Πρόσφατα ολοκληρώσατε το έργο της νέας έδρας του εκδοτικού οίκου Suhrkamp στο Βερολίνο. Τι σας ζητήθηκε απ’ τον πελάτη;
Ο φημισμένος γερμανικός εκδοτικός οίκος Suhrkamp αναζητούσε μια χωρική αντίληψη που θα αντανακλούσε την ταυτότητά του. Το έργο απαιτούσε μια εξατομικευμένη λύση που θα ήταν απλή και κομψή, χρησιμοποιώντας μικρό προϋπολογισμό και που θα χωρούσε 135 υπαλλήλους και χιλιάδες βιβλία.

Ποιες ήταν οι μεγαλύτερες προκλήσεις του έργου –τόσο οι προβλέψιμες όσο και οι απρόβλεπτες– και πώς τις επιλύσατε;
Μία από τις βασικές προκλήσεις ήταν η ενσωμάτωση χιλιάδων βιβλίων! Το όραμά μας ήταν ένας οίκος, ο οποίος θα στηριζόταν σε τόμους βιβλίων στοιβαγμένους ο ένας πάνω στον άλλον αντί για τοίχους και κολώνες. Ως συναισθηματικά και ατμοσφαιρικά δομικά στοιχεία, τα βιβλία θα πρέπει να αποτελούν τη δομή στήριξης και ταυτόχρονα να είναι το καθημερινό όργανο εργασίας. Κατά συνέπεια, έπρεπε να κατασκευαστούν ράφια, πολλά ράφια –έπρεπε να γεμίσουν σχεδόν κάθε ελεύθερο χώρο στους τοίχους, ενώ ταυτόχρονα τους αντικαθιστούσαν.
Αλλά πώς θα μπορούσε η τεράστια συλλογή βιβλίων του Suhrkamp να βρει αρκετό χώρο στους περιορισμένους τοίχους; Μια νέα ιδέα για ολόκληρο το σχέδιο κτιρίου έδωσε τη λύση: διαιρέσαμε την κάτοψη και αφήσαμε τους τοίχους να ελιχθούν ανάμεσα στους έξι ορόφους του κτιρίου με τη μορφή ζιγκ-ζαγκ, όπως μια εσωτερική πρόσοψη. Αυτή η ιδέα όχι μόνο γέννησε περισσότερο χώρο στους τοίχους, και ως εκ τούτου επαρκή χώρο ραφιών, αλλά ταυτόχρονα βελτιστοποίησε την επιφάνεια των δωματίων και δημιούργησε μικρές κόγχες –που μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν όλοι οι υπάλληλοι ως ησυχαστήρια, για αυθόρμητες συναντήσεις, ως νήσους επικοινωνίας, think tank ή τηλεφωνικούς θαλάμους.

Ποιες από τις τρέχουσες τάσεις στο σχεδιασμό γραφείου σας ενθουσιάζουν περισσότερο;
Ειλικρινά, είμαστε πολύ προσεκτικοί με τις τάσεις. Για εμάς, έχουν να κάνουν λιγότερο με την απήχησή τους στο Instagram, λιγότερο με το #newwork και περισσότερο με τη βαθιά κατανόηση των πελατών μας, την ατομική τους κουλτούρας και τους χρήστες. Ο σχεδιασμός δεν πρέπει να αποτελεί αυτοσκοπό –η προσέγγισή μας είναι ολιστική.
Φωτογραφίες: © Sebastian Dörken
ΠΗΓΗ: ARCHITONIC